Του Ονασαγόρα
Αυτές τις μέρες ο Υπουργός Υγείας Μιχάλης Δαμιανού περιφέρεται στους διαδρόμους σιγοτραγουδώντας την επιτυχία του Καζαντζίδη «Ο Γιατρός» με τους εξής στίχους «…κι έγινα μόνος μου γιατρός
Σε ουσιώδεις υπηρεσίες οι απεργίες να είναι πιο ομαλές. Αννίτα Δημητρίου
κι έσκισα την καρδιά μου
και σ`έβγαλα και σ`έδιωξα
και βρήκα την υγειά μου».
Το να δικαιούνται γιατροί να κάνουν απεργία με χιλιάδες ασθενείς να βρίσκονται στα νοσοκομεία και σε λίστα αναμονής χειρουργείου ισοδυναμεί με πιλότους να κάνουν απεργία ενώ τα αεροπλάνα βρίσκονται σε πτήση. Μιλάμε για κάτι τόσο ανεύθυνο και συνάμα τόσο εγκληματικό. Οπότε, η Κυβέρνηση καλείται να δημιουργήσει τους μηχανισμούς (και με εισαγωγή νέας νομοθεσίας αν απαιτείται) ώστε ποτέ ξανά να μην βρεθούμε σε τέτοια κατάσταση. -Γιατρέ πεθαίνω. -Έλα σε 48 ώρες. Give me a break.
Η απεργία δεν γίνεται με σκοπό τα χρήματα, δηλώνουν οι γιατροί. Sure, we believe you. Μπορεί να μην γίνεται για τα χρήματα, γίνεται όμως σίγουρα για τα λεφτά, για τα ριάλια, for the money. Και με μια εξοργιστική περιφρόνηση προς τον ασθενή και τον φορολογούμενο πολίτη που τους πληρώνει για να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπέστατα, σε αντίθεση με το μέσο συμπολίτη μας που δυσκολεύεται να βγάλει το μήνα. Λίγη ενσυναίσθηση παρακαλώ.
Η αγαπημένη μας influencer -όπως μας πληροφορεί εφημερίδα που φημολογείται πως θα γίνει σύντομα ιδιαιτέρως φιλική προς αυτή- κατέθεσε πρόταση ώστε σε ουσιώδεις υπηρεσίες που επηρεάζονται πολίτες οι απεργίες να είναι πιο… ομαλές. Δεν ξέρω αν υπάρχουν απεργίες ομαλές και ανώμαλες, αλλά το σίγουρο είναι πως οι εκβιασμοί με ανθρώπινες ζωές είναι απαράδεκτοι. Ειδικά από κλάδους που δεν αντιμετωπίζουν ζήτημα οικονομικής επιβίωσης, όπως η πλειοψηφία των εργαζομένων αυτή τη στιγμή.
Έντονη κριτική σε συνεδρίαση του ΔΗΚΟ αναφορικά με τους χειρισμούς του προέδρου για το κυπριακό. Συγκεκριμένα ο βουλευτής Χρίστος Ορφανίδης εξέφρασε ανησυχίες για τα όσα κατά καιρούς δηλώνει ο Πρόεδρος και αφορούν σε τροχοδρόμηση λύσης με βάση τα συμφωνηθέντα. Άρχισαν τα όργανα, φύγε απ τη θέση σου…
Καλά, δεν μπορεί ο κύριος Ορφανίδης να πάει να δει τον Πρόεδρο και να συζητήσει μαζί του τις ανησυχίες του, ώστε να ηρεμήσει και αυτός όπως έκανε η Συλβάνα; Στο κάτω κάτω ας την πάρει ένα τηλέφωνο -όπως μάλλον έκαναν Μυλωνάς και Κουλίας- να του εξηγήσει πως ο πρόεδρος είναι βράχος και όλα όσα λέει περί λύσης είναι για να ξεγελά τους κουτόφραγκους και τα Ηνωμένα Έθνη. Η Συλβάνα μας βοήθησε όλους να κατανοήσουμε πλήρως ότι ο πρόεδρος έχει τακτική. Βασικά η τακτική του είναι να λέει στον καθένα αυτό που θέλει να ακούσει. Simple and brilliant.
Διασώθηκε μικρή ορφανή φώκια την οποία ονομάσαμε Παναή. Πάλι καλά που δεν την ονομάσαμε Πάμπη ή Ττοουλή. Οι κακές γλώσσες είπαν πως την ονόμασε Παναγή κάποιος που ήθελε να «πιάσει γλύψιμο» με την αρμόδια Υπουργό που λέγεται Παναγιώτου, όμως οι καλές γλώσσες λένε πως η νεαρή μονάχους μονάχους βαφτίστηκε με το ασυνήθιστο -για φώκια- όνομα επειδή βρέθηκε τη μέρα της Παναγίας. Αχ Παναγία μου τι θα ακούσουμε πάλι, που λέει κι η Νικολούλη.
